Perfecte moeder

• Als je een fout maakt, blijf je daar nog dagen mee in je hoofd hangen
• Je kinderen maken een knutselwerk en jij móet op je handen zitten om niet in te grijpen
• Jij zorgt voor het perfecte cadeau, de perfecte taart, de perfecte reactie – want half werk is geen optie
• Je ziet iets misgaan bij een ander, en neemt het over, want dan weet je tenminste zeker dat het goedkomt
• Je zegt tegen je kind: “Het hoeft niet perfect”, maar je gelooft het zelf niet
• Je stelt hoge eisen aan jezelf (en stiekem ook aan anderen), maar je voelt zelden voldoening
• Je denkt: als ik nu iets verkeerd doe, zit ik straks met een volwassen kind dat alles op mij afschuift (inclusief de rekening van z’n therapie)
• Je wíl die lat wel loslaten, maar… dan doe je het misschien niet goed genoeg

Je weet heus: de perfecte moeder bestaat niet. En tóch blijf je haar najagen….

Maar eerlijk? Die druk om perfect te zijn maakt je geen betere moeder. Hij maakt je vooral moe, gespannen en streng voor jezelf. En diep vanbinnen weet je: dat is niet het voorbeeld dat je aan je kinderen wil geven. Het goede nieuws? Een perfecte moeder zijn is helemaal niet nodig. Een échte moeder zijn, dat is meer dan genoeg.

Klaar om de lat wat lager te leggen, zodat jijzelf weer boven water komt? Perfect! 😉